"Łatwiej jest wytykać czyjeś wady, niż splunąć sobie samemu w twarz."

       Cześć i czołem! Na początek chcę (jak to mi się zdarza) podziękować Wam, za Wasze cenne opinie na temat moich wpisów i ogólnie całego bloga. Jak już napisałam na Ask'u - Wasze opinie motywują do działania i naprawdę miło się człowiekowi robi na sercu, gdy ma możliwość przeczytania, że jego praca została w jakiś sposób doceniona. Dziękuję jeszcze raz!:)

       A teraz do rzeczy. Ktoś poprosił mnie na Ask'u, bym napisała notkę, o "O wstrętnym podejściu ludzi do osób chorych np. na trądzik, otyłość. O wyśmiewaniu itp." Według mnie jest to bardzo ważny temat, który warto rozpatrzyć i zastanowić się nad nim. W dzisiejszych czasach przypadki wyśmiewania, ubliżania, dokuczania na temat czyjegoś wyglądu, są mocno nasilone (oczywiście patrzę na Polskę). Dzisiaj ważniejszy jest wygląd niż to, co kim naprawdę jesteś. Ujawnia się to głównie w okresie dorastania, jednomyślnie - w szkołach. Dzieciakom wydaje się to zabawne, jednak ofiary przemocy psychicznej najczęściej sobie z tym nie radzą. Rzadko się słyszy o samobójstwach lub ich próbach? Statystycznie jest to głównie spowodowane właśnie przemocą psychiczną. Tą, z którą najtrudniej sobie poradzić. 

      Boli mnie to, że ludzie śmieją się z ludzi otyłych, z brzydką cerą, jakimiś innymi schorzeniami czy czymkolwiek, co powodowałoby tą "inność" wśród rozjuszonego stada, choć nie mają pojęcia, że dana osoba może być chora? Że mogła mieć w przeszłości wypadek, na wskutek którego straciła, dajmy na to, kończynę? Że ktoś już mógł urodzić się z czymś, o czym nie mógł zadecydować? Ja wiem, jak trudno sobie z tym poradzić.. 
      Po tych niemiłych przeżyciach ze strony rówieśników, młodzież (tak, wiem, że to nie dotyczy tylko młodzieży, ale tak będzie mi łatwiej "nazwać" te osoby. Dalej też będę używać tego sformułowania, ok?) zamyka się w sobie. Staje się "kłębkiem nerwów" i problemów, o których nie chce powiedzieć, bo się wstydzi. Wstydzi się tylko dlatego, że inni go nie akceptują. Niby się mówi, że "zaczną Cię akceptować, jak zaakceptujesz samego siebie". Heh, gówno prawda.. Ludzie nie są tak wspaniali, jak wymyślił Ich sobie Bóg. Ludzie wolą naśmiewać się z innych, by się dowartościować, bo sami są zwykli, szarzy i nudni, niemogący pochwalić się niczym ciekawym. A co, jeśli ta "inna" młodzież jest w jakiś sposób ciekawsza? Jeśli ma pasje i talenty, o których Ci zdrowi mogą pomarzyć? Tak jest często, jednak zazwyczaj jest to krytykowane. Niestety. 

     Jest mi przykro, że tak się dzieje w świecie. Nikt nie jest idealny, ale wytykać wady innych każdy potrafi. To jest chore. Społeczeństwo nie posiada czegoś takiego jak "moralność" (większość, nie wszyscy). Polska jest krajem wręcz ANTY - TOLERANCYJNYM. Dlatego właśnie mam zamiar jak najszybciej ulotnić się z tego kraju. 

           A teraz trochę poza tematem..

   Jak pewnie większość wie, byłam tydzień w Budapeszcie. Wiecie co mi się tam najbardziej podoba? T - O - L - E - R - A - N - C - J - A. Tak, właśnie. Ludzie tam nie przywiązują tak ogromnej wagi do wyglądu, nie patrzą na Ciebie jak na idiotę, jeśli nie ubierzesz się "zgodnie z modowymi trendami". Tam nikt nie będzie Ci wytykał tego, że masz tatuaż, czy piercing. Będąc tam, możesz spokojnie zagaić (zagadać) do kogokolwiek na ulicy i nie wyśmieją Cię. Taki przykład z tamtego tygodnia:


        - Byłam na spacerze. Wsiadłam w metro i okazało się, że dojechałam nie tam, gdzie trzeba. No, krótko mówiąc się zgubiłam. Nie chciałam denerwować mamy, więc podeszłam do grupki chłopaków i spytałam, jak mam dojść do mojej ulicy. Chłopacy ochoczo wytłumaczyli, a co więcej - zaprowadzili mnie pod sam dom. Podejrzewam, że w Polsce poleciałyby teksty typu "fajny tyłek" etc - czy to nie jest żałosne?


    A teraz mała "apelacja" do osób, które to czytają i być może są "ofiarami" przemocy psychicznej.. Nie zamartwiajcie się tym! DOSKONALE Was rozumiem i naprawdę - nie warto przejmować się opinią osób, które oceniają Ci tylko i wyłącznie za wygląd, bądź też z durnowatych plotek. Skupcie się na tym, że każdy jest wyjątkowy. Każdy może zdziałać wiele, nawet, jeśli nie wygląda jak topowa modelka, czy grecki Bóg. W każdym jest coś, co może zainteresować innych. Warto się skupiać właśnie na tych dobrych cechach, które (być może) odciągną uwagę od Waszych "niedoskonałości" i skierują ją na Wasze talenty? Choć i tak NAJWAŻNIEJSZE jest, żeby to WAS odciągnęła od nich. 



     Mam nadzieję, że jeśli ktoś to naprawdę przeczyta, to pomyśli i rozważy zawarte tu słowa.. bo to moja, szczera opinia. Pewnie ktoś napisałby na ten temat więcej, lepiej.. ale cóż. To moja wersja, moje słowa. Szczere słowa, które nie są "puszczane na wiatr". Ja naprawdę tak uważam. 

    Zachęcam do komentowania, a nawet pisania (anonimowo lub nie) tematów, które być może chcielibyście przeczytać na tym blogu. Jeśli tak, to zapraszam tutaj - http://ask.fm/SykesBITCH.


  Miłego czytania, no i dobrej nocy. :)


                                                                                                                            Take care!